- toxunma
- 1.«Toxunmaq 1»dan f. is.2.1. «Toxunmaq 2»dan f. is.2. sif. Toxunmuş, trikotaj. Toxunma məmulat.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
toxunma
Look at other dictionaries:
lamisə — ə. toxunma duyğusu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ləmsi — ə. toxunma duyğusu ilə əlaqədar olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ləms — ə. 1) əllə tutma; toxunma; 2) toxunma duyğusu, lamisə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
toxunmaq — 1. f. 1. Əl və ya bədənin başqa bir üzvü ilə bir şeyə dəymək, təmas etmək, əlini vurmaq. <Vaqif> qeyri ixtiyari olaraq əlini pəncərəyə tərəf hərləyəndə güldana toxunub saldı. Ç.. Diyar kişi dirsəyi ilə arvadına toxunub pıçıldadı. . . Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürüşmə — (Ordubad) yundan toxunma kişi paltarı. – Bürüşməni kişilər qəbax geyərdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəvəran — (Kəlbəcər) toxunma səbət. – Yumurtələri cəvəranə yığ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çəltari — (Şamaxı) dərvişlərin başlarına qoyduqları toxunma papaq. – Bu çəltari tünd qaradu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəmqun — (Təbriz) dəm çəkmək üçün plov qazanının ağzına qoyulan toxunma dəsmal. – Dəmqun qoyalla qazanın ağzına kı dəm çəx’sin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəsgirə — I (Bakı, Kürdəmir, Ordubad) toxunma səbət, zənbil. – Rəhilə, o dəsgirəni bağa gedəndə özünçün apararsan (Bakı); – Gilası dəsgirəyə yığdım (Ordubad) II (Təbriz) dəstək. – Qapının dəsgirəsin çıharmışdıla … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəsso:c — (Göyçay) toxunma səbət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
